Popüler olan her şey hâliyle insana itici geliyor. Hele bu masal anlatıcılığının yetişkinlere yönelik çalışmaları bana hayli tuhaf ve zorlama geliyor. Ama belki de yetişkinler için bir sosyalleşme ihtiyacıdır, bilemiyorum.

Popüler olan her şey hâliyle insana itici geliyor. Hele bu masal anlatıcılığının yetişkinlere yönelik çalışmaları bana hayli tuhaf ve zorlama geliyor. Ama belki de yetişkinler için bir sosyalleşme ihtiyacıdır, bilemiyorum. Bunun dışında, çocuklara yönelik bir etkinlik olarak iyi çalışmaların desteklenmesi, özendirilmesi gerekir.

Masal kim için yazılır? Okunur mu anlatılır mı?

Tarihsel olarak baktığımızda masal sözlü anlatı geleneğinin bir parçası ve aslında yetişkinlere yönelik. Anlatmak masalı daha etkili kılan bir seçim ancak günümüzde çocuklara “anlatmak” için ebeveynlerin pek vakti, mecali ve sabrı yok sanırım. Ayrıca biz çocukluğumuzda döne döne aynı masalları dinlerdik ve hiç de canımız sıkılmazdı. Çocuk için belki de bunun ihtiyaç duyduğu sabit, değişmeyen, bildiği, güven uyandıran bir yanı vardı. Ancak günümüzün tüketim toplumu çocukları her şeyden çok çabuk sıkılıyor. Bu da zamanımızın bir gerçeği

Sizce bir masalın olmazsa olmazı nedir?

Bir masalın olmazsa olmazı umuttur bence.

İdeolojisiz masal mümkün mü?

Bu soruyu sorarken zihninizde ne var tam olarak kestirememekle birlikte, hayatta her şeyin ideolojik olduğunu söyleyebiliriz. Bunun dışında “ideolojik” olarak çocuğa yansıtılması gereken değerlerin evrensel, genel geçer, insani; özgürlükten, akıldan, bilimden yana; hayal gücünü geliştiren, düşündüren, ufuk açan değerler olması gerektiğini düşünüyorum.

Masal anlatıcılığının giderek popülerleşmesi hakkında ne düşünüyorsunuz?

Popüler olan her şey hâliyle insana itici geliyor. Hele bu masal anlatıcılığının yetişkinlere yönelik çalışmaları bana hayli tuhaf ve zorlama geliyor. Ama belki de yetişkinler için bir sosyalleşme ihtiyacıdır, bilemiyorum. Bunun dışında, çocuklara yönelik bir etkinlik olarak iyi çalışmaların desteklenmesi, özendirilmesi gerekir.

Klasik masalların yeniden yazılmasını ve ardarda beyaz perdeye taşınmasını nasıl yorumluyorsunuz?

Yaşadığımız çağda, beğensek de beğenmesek de pek çok şey tüketimin hizmetine sunulacak ve ister istemez popüler kültürün birer tüketim nesnesi olarak ehlileştirilecek ve içeriği boşaltılacaktır. Bir Che Guevara, bir Frida Kahlo ileride nasıl “popülerleştirilerek” tüketim kültürü içinde başlarına gelenleri bilseler acaba ne düşünürlerdi, değil mi? Bunlara karşı duranlar, itirazın ötesine geçerek, yapmayı iyi bildiği şeyleri yapmaya; gönül verdiği farklı, nitelikli, ehlileştirilmemiş ve içeriği boşaltılmamış önerileri, çalışmaları, düşünceleri ortaya sürmeye devam etmeli. Sadece eleştirmekle, sadece karşı durmakla çözüm üretilmez. İyi örneklerin tanıtılması, özendirilmesi, yolunun açılması için çabalamak gerekir.